“Sevgili hakikatli efendi babacığım, Mübarek ellerinizden öperim, hayır dualarınızı dilerim. Gece rüyamda hep sizi görüyorum. Sizi pek çok göreceğim geldi. Dedemle başladığım hatmi okuyorum. Beşinci cüz’e geldim, ama okuyamıyorum. (…) Yolunuzu dört gözle bekliyorum. Artık çabuk geliniz” (Necatigil’in babasına yazdığı 1924 tarihli mektuptan)